Nova studija Digitalnog forenzičkog centra Neraskidive veze ili geopolitička strategija: Uticaj Srbije u Crnoj Gori je na slikovit način, korišćenjem tzv. Overtonovog prozora, prikazala način širenja malignih uticaja Srbije i Rusije u našoj zemlji. Koncept Overtonovog prozora se koristi za razumijevanje kako određene ideje, koje su inicijalno smatrane radikalnim ili nezamislivim, mogu postati opšteprihvaćene ili politički izvodljive tokom vremena.
Od promjene vlasti u Crnoj Gori 2020. godine nikada se crnogorsko društvo nije suočilo sa bržom ekspanzijom ideja i politika koje se direktno suprotstavljaju strateškom opredeljenju Crne Gore, a koje usljed djelovanja pojedinih vladajućih struktura postepeno postaju norma.
Najnoviji primjer je prijedlog kandidata za novog ambasadora Crne Gore u Moskvi Miloša Radinovića koji je ruski državljanin. Ovo nije prvi slučaj da osobe koje obnašaju najviše državne funkcije imaju državljanstvo druge zemlje, čime se direktno krše zakoni Crne Gore. Međutim, neadekvatna reakcija državnih institucija, ali i javnosti, pokazala je da su ovakve nezakonite prakse postale prihavatljive u crnogorskom društvu. Miloša Radinovića za kandidata za ambasadora predložila je Demokratska narodna partija (DNP) Milana Kneževića koji je saopštio da sama činjenica da je spreman da podnese otpust iz ruskog državljanstva i iz biznisa govori o tome koliko mu znači ta ambasadorska pozicija.
Osim činjenice da je ruski državljanin, Radinovićevi spoljno politički stavovi su u direktnoj koliziji sa evroatlantskim opredeljenjem Crne Gore. Djelovanje Radinovića, kao i ljudi koji su sa njim povezani, nedvosmisleno spada u maligni ruski uticaj.
Kandidat za ambasadora je predsjednik Društva rusko-srpsko-crnogorskog prijateljstva Slovenski most, koje postoji u Voronježu od 2005. godine. Zadatak koji su sebi postavili je:
…da metodom javne diplomatije gradimo mostove prijateljstva između slovenskih država, pre svega između Rusije, Srbije i Crne Gore. Verovatno nema bližih naroda od Srba i Rusa. Ovo nije samo istorijska i kulturna blizina, već i jezička i verska blizina. Metodama javne diplomatije pokušavamo da Rusima što više pričamo o Srbima, a Srbima o Rusima. Naravno, na osnovu naših zajedničkih istorijskih primera i onoga što treba da nas veže danas i u budućnosti.
To društvo je, 2017. godine, u vrijeme kada je njime predsjedavao Ljubomir Radinović, otac Miloša Radinovića, uputilo prijedlog deklaracije političkim partijama Crne Gore da skupštine crnogorskih gradova razmotre ili iniciraju ukidanje sankcija Rusiji. Predsjednik Skupštine Crne Gore Andrija Mandić je tada izjavio da u potpunosti podržava prijedlog predsjednika udruženja rusko-srpsko-crnogorskog prijateljstva da se u lokalnim sredinama u kojima opozicija vrši vlast usvoje deklaracije o ukidanju sankcija Rusiji. Metod hibridnog djelovanja kroz zloupotrebu vlasti na lokalnom nivou od strane proruskih proksija vidljiv je u prijedlogu deklaracije o ukidanju priznanja nezavisnosti Kosova u opštini Zeta 2023. godine. Radinović je u maju 2021. godine prilikom susreta sa tadašnjim ambasadorom Crne Gore u Rusiji Miloradom Šćepanovićem saopštio da su sankcije uvedene Rusiji isključivo na štetu nacionalnih interesa Crne Gore.
Miloš Radinović je u maju 2017. godine bio u društvu crnogorske delegacije na vojnoj paradi u Voronježu i maršu Besmrtnog puka povodom Dana pobjede. Šef delegacije bio je Milan Knežević, a članovi su bili: Budimir Aleksić, poslanik i predsjednik Instituta za srpski jezik i književnost; Milo Božović, tadašnji menadžer Opštine Budva; Nikola Jovanović, predsjednik Kluba mladih DNP i Gojko Raičević, urednik portala IN4S i predsjednik Unije za neutralnost Crne Gore. Zajedno sa crnogorskom delegacijom bio je i kontroverzni novinar iz Sjeverne Makedonije Milenko Nedelkovski koji je prepoznat kao jedan od istaknutih ruskih propagandista u regionu. Delegacija se tom prilikom sastala i sa mitropolitom Voronješkim, članom Sinoda Ruske pravoslavne crkve Sergijem i rukovodstvom Voronješke oblasti. Miloš Radinović je bio prisutan i na sastancima koje su Andrija Mandić i Milan Knežević imali tokom posjete Rusiji u januaru 2017. godine.
Radinović je u novembru 2019. godine prisustvovao prvom Samitu rusko-balkanske narodne diplomatije koji je organizovao njegov otac Ljubomir Radinovića u Voronježu. Taj skup je pozdravio predsjednik Čečenske Republike Ramzan Kadirov koji je tom prilikom dobio zahvalnicu za doprinos unapređenju odnosa između Rusije i balkanskih država. Na samitu je usvojena Rezolucija kojom se između ostalog oštro osuđuje širenje NATO na Istok, kao i uključivanje Crne Gore u njegov sastav bez odgovarajućih demokratskih procedura i iskazivanja volje njenog naroda.
Za Miloša Radinovića, Slobodan Milošević je heroj svog vremena, brilijantan političar i diplomata koji nije dozvolio urušavanje i razbijanje Jugoslavije i zahvaljujući kome Republika Srpska danas postoji. On navodi da je Milošević uspio odoljeti svjetskom globalizmu koji je krenuo američkim putem i da su on i njegova Jugoslavija postali primjer za sve slobodoljubive ljude kojima su zapadnoevropske imperijalističke vrijednosti strane, sa njihovim buržujsko-oligarskim pristupom životu, s njihovim istospolnim brakovima, s njihovim razumijevanjem liberalne demokratije i slobode govora. Radinović takođe slavi i oslobađajuću presudu Vojislavu Šešelju.
Digitalni Forenzički Centar je u novoj studiji pod nazivom Neraskidive veze ili geopolitička strategija: Uticaj Srbije u Crnoj Gori ukazao na ulogu Ljubomira Radinovića, oca predloženog kandidata za ambasadora Crne Gore u Ruskoj Federaciji u širenju srpsko-ruskog malignog uticaja. Ljubomir Radinović je predsjednik Savjeta za međunarodne odnose ruske političke partije Rodina, čiji je osnivač kontroverzni Dimitrij Rogozin, bivši potpredsjednik ruske Vlade i nekadašnji šef državne svemirske agencije Roskosmos. Prema Fejsbuk objavi, Radinović je bio sa Rogozinom kada je ovaj ranjen u ukrajinskom udaru na Donjeck, uporište proruskih separatista na istoku Ukrajine. Rodina i Demokratska narodna partija (DNP) Milana Kneževića su u februaru 2016. godine potpisale Memorandum o saradnji, navodeći da dijele iste ideološke principe takozvane narodne demokratije.
Tokom sudskog procesa za pokušaj terorizma 2017. godine delegacija Rodine je doputovala u Podgoricu i pružila podršku liderima DF Andriji Mandiću i Milanu Kneževiću koji su bili među optuženima. Naredne godine Mandić i Knežević su posjetili Rodinu i sastali se sa njenim čelnicima. Ljubomir Radinović je čest gost Prve TV na temu rata u Ukrajini.
Miloš i Ljubomir Radinović su 20. marta 2024. godine u društvu Dimitrija Rogozina prisustvovali promociji knjige Gorana Petronijevića pod nazivom NATO na sudu istorije koja je organizovana u Ambasadi Srbije u Moskvi povodom 25 godina od NATO bombardovanja Savezne Republike Jugoslavije. Goran Petronijević je advokat koji je u Hagu zastupao osuđenog ratnog zločinca Radovana Karadžića i Milana Radoičića koji je preuzeo odgovornost za napad na kosovsku policiju u selu Banjska na Kosovu koji se dogodio 24. septembra 2023. godine. On je bio i posmatrač na izborima koje je Rusija organizovala u septembru 2023. godine na okupiranim ukrajinskim teritorijama, a Digitalni forenzički centar je tokom parlamentarnih izbora u avgustu 2020. godine ukazao na dezinformacije koje je Petronijević širio.
Radinovići su u bliskim odnosima sa Gojkom Raičevićem, urednikom neregistrovanog propagandnog portala IN4S, Olegom Bondarenkom urednikom i osnivačem ruskog propagandnog medija Balkanist i Milenkom Nedelkovskim, kontrorverznim novinarom iz Sjeverne Makedonije.
Makedonski mediji Zoom objavio je u februaru 2024. godine da je prema pisanju medija iz Moldavije njemačka nevladina organizacija Asocijacija novinara za borbu za slobodu („Assoziation Journalisten im Kampf um den Frieden“ – AJKF) dodijelila grantove za promociju ruskih narativa u Moldaviji. Ti mediji ukazuju na izvjesnu Svetlanu Andrejevnu Bojko kao ključnu osobu koja je povezana sa tom organizacijom, a koja je promoterka ruskih narativa u Moldaviji. U tekstu se navodi da je AJKF ostvarila kontakte sa novinarima iz Crne Gore i Sjeverne Makedonije. U slučaju Crne Gore, kao saradnik AJKF-a se navodi Gojko Raičević, a iz Sjeverne Makedonije Milenko Nedelkovski. Raičević i Nedelkovski su 2016. godine dobili nagrade od AJKF koje im je uručio desničarski ekstremista Žan Mari Le Pen. Milenko Nedelkovski i Ljubomir Radinović su u februaru 2024. godine snimili reportažu za rusku televiziju Россия 1 u Donbasu.
Evidentno je da Radinovićevi stavovi i aktivnosti nijesu usklađeni sa vanjskom politikom Crne Gore i da se ovakvim prijedlozima djelova vladajuće većine u Crnoj Gori pokušava uticati na evroatlantski kurs zemlje, uprkos deklarativnim garancijama da se on neće mijenjati niti na bilo koji način dovoditi u pitanje. U isto vrijeme, ovakvi potezi predstavljaju svojevrstan test za vladajuću većinu pred koju se postavlja dilema u vezi sa pragom tolerancije kada je u pitanju promovisanje proruskih i prosrpskih narativa i dovodi u pitanje poštovanje Sporazuma između partija koje čine parlamentarnu većinu u Crnoj Gori. Činjenica da ruski i srpski proksiji sa pozicija vlasti nastavljaju sa promovisanjem aktera ruskih hibridnih aktivnosti koje pokušavaju učiniti legitimnim dijelom crnogorskog državnog aparata zahtijeva adekvatan institucionalni odgovor koji će onemogućiti podrivanje zacrtane vanjskopolitičke agende i opstrukciju nastojanja da evropska perspektiva u dogledno vrijeme postane i realnost države Crne Gore.
